ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΟΜΑΔΑ Α’
ΘΕΜΑ Α1
Α1.1.
Α 5, Β 4 και 8, Γ 2, Δ 1 και 6, Ε 3 και 7.

Α1.2.
α) Σχολικό βιβλίο σελ. 48 «Στην περίοδο 1910-1922…του έθνους».
β) Σχολικό βιβλίο σελ. 75 «Τον Απρίλιο 1949…ο αποκλεισμός».
γ) Σχολικό βιβλίο σελ. 216 «Το πιο σημαντικό…των μουσουλμάνων της νήσου».

ΘΕΜΑ Α2
Α2.1. Σχολικό βιβλίο σελ. 143-144 «Η επιστροφή των προσφύγων…Ανατολική Θράκη», σελ. 144 «Στα πλαίσια της Ύπατης Αρμοστείας…δρόμο της προσφυγιάς».

Α2.2. Σχολικό βιβλίο σελ. 163 «Η αποκατάσταση και η αφομοίωση…συνολικού έργου που επιτεύχθηκε».

ΟΜΑΔΑ Β’
ΘΕΜΑ Β1
Λόγοι που ευνόησαν τις επενδύσεις ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα: βλ. σχολικό βιβλίο, σελ. 52-53 «Οι ραγδαίες εξελίξεις…Αδριάνειο Υδραγωγείο» και επιπλέον από το παράθεμα
Α) ύφεση και κρίση του διεθνούς συστήματος μετά το 1920 που εξώθησε τα κεφάλαια σε αναζήτηση νέων αγορών και επενδύσεων – η Ελλάδα προσέφερε ευκαιρίες για εκμετάλλευση.
Β) η ανάπτυξη των δομών της εγχώριας αγοράς που επιτελέστηκε στην Ελλάδα μετά το 1922 προσείλκυσε ξένα ιδιωτικά κεφάλαια είτε σε παραγωγικές επενδύσεις είτε στη χρηματοδότηση ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Γ) η οικονομική και νομισματική σταθεροποίηση, η εξυγίανση του πιστωτικού συστήματος.
Δ) η ανάπτυξη της αγοράς και η βελτίωση του κλίματος των ξένων επενδύσεων.

Οι συνέπειες των επενδύσεων στην οικονομική ζωή της χώρας: βλ. σχολικό βιβλίο, σελ. 53 «Τη λύση του ζητήματος…καλλιεργούμενων εδαφών» και επιπλέον από το παράθεμα:
Α) τα ξένα κεφάλαια στην Ελλάδα δεν διοχετεύτηκαν αποκλειστικά στην προσφυγική αποκατάσταση αλλά και στη χρηματοδότηση δημόσιων έργων, αποξηραντικών, αρδευτικών κλπ.
Β) στην κατηγορία των άμεσων επενδύσεων ανήκουν οι περιπτώσεις των ξένων εταιρειών Πάουερ, Ούλεν, Φαουντέισον και άλλων που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα την περίοδο του Μεσοπολέμου.

ΘΕΜΑ Β2
α) Σχετικά με τις αδυναμίες οργάνωσης της Κρητικής Πολιτείας: βλ. σχολ. βιβλίο, σελ. 208 «Το θετικό και αισιόδοξο κλίμα…την ψυχολογία των Κρητών» και στο παράθεμα αναφέρεται ότι:
Αιτία των σοβαρών εσωτερικών προβλημάτων της Κρητικής Πολιτείας ήταν οι αδυναμίες του Συντάγματος 1899.
Ο Ηγεμόνας ασκούσε εκτελεστική και νομοθετική εξουσία. Ήταν το «το κέντρο όλων των εξουσιών» όπως παρατηρούσε ο Ι. Σφακιανάκης.
Τα μέλη της αρμοστειακής Κυβέρνησης ήταν σύμβουλοι του πρίγκιπα, ελεγχόμενοι και υπόλογοι στον ίδιο παρά στη Συνέλευση από την οποία εκλέγονταν.
Η Κρητική Συνέλευση δεν είχε σαφείς εξουσίες και αρμοδιότητες. Στη διετή θητεία της πραγματοποίησε μόνο μία συνεδρίαση και είχε περιορισμένες δικαιοδοσίες, καθώς η κύρωση των νόμων ενέπιπτε στις αρμοδιότητες του Ύπατου Αρμοστή.

β) βλ. σχολ. βιβλίο, σελ. 208-209 «Αλλά το πιο σημαντικό…κλίμα διχασμού».